Ĉu irana televido povas forlogi spektantojn al la lando de ‘telenoveloj'?

En epoko, kiam televido ofertas intensajn melodramojn hejmajn kaj eksterlandajn, ĉu iranaj dramserioj, plenaj de familiaj valoroj kaj malmulte da ŝminko, povas allogi eksterlandan publikon?